Τα γήπεδα του Ολυμπιακού που έμειναν μακέτες

Σαν σήμερα το 1925, 19 μέρες μετά την ίδρυσή του, ο Ολυμπιακός έδωσε στο παλιό Καραϊσκάκη -τότε Ποδηλατοδρόμιο - το πρώτο του ματς απέναντι στον Φαληρικό Σύνδεσμο, χωρίς να διασώζεται το σκορ της αναμέτρησης.

Ήταν η αρχή της σχέσης των Πειραιωτών με τη φυσική τους έδρα, η οποία μετονομάστηκε σε «Γεώργιος Καραϊσκάκης» το 1939 επί δικτατορίας Μεταξά για να τιμηθεί ο ήρωας της Επανάστασης που «έπεσε» πολεμώντας στην περιοχή του Φαλήρου.

Στην πάροδο των χρόνων, δεν είναι λίγες οι φορές που οι ερυθρόλευκοι «μετανάστευσαν» σε άλλα γήπεδα της Αθήνας λόγω έργων ανακατασκευής στη φυσική τους έδρα. Τη δεκαετία του ’50 ο Ολυμπιακός έδωσε αρκετά επίσημα παιχνίδια στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας ενώ η πρώτη ανακατασκευή του «Καραϊσκάκης» ολοκληρώθηκε το 1964 με σκοπό να μπορεί να εξυπηρετήσει τις ανάγκες της τότε εποχής.

Στα τέλη του 20^ου αιώνα το γήπεδο άρχισε ωστόσο να «ρημάζει» για τα καλά και η εύρεση οριστικής λύσης ήταν πλέον επιτακτική. Από το 1997 έως την άνοιξη του 2004 ο σύλλογος έπαιζε σε ΟΑΚΑ και Ριζούπολη αναμένοντας την επιστροφή στο ποδοσφαιρικό του σπίτι, η κατασκευή του οποίου ξεκίνησε το Μάιο του 2003 με σκοπό να παραδοθεί για τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 2004.

Η ιστορία θα μπορούσε ωστόσο να γραφτεί διαφορετικά αν είχε υλοποιηθεί κάποιο από τα -κατά καιρούς - σχέδια ανέγερσης νέου γηπέδου στον Ρέντη, όπου η ΠΑΕ διατηρεί από το 1962 το οικόπεδο που βρίσκεται σήμερα το υπερσύγχρονο προπονητικό κέντρο της ομάδας.

Σχέδιο του 1962 για γήπεδο 110.000 θέσεων στον Ρέντη

Σχέδιο του 1997 για ανακαίνιση του παλιού Καραϊσκάκη

Νέο σχέδιο ανακαίνισης του παλιού Καραϊσκάκη μετά το σεισμό του 1999

Σχέδιο του 2001 για κατασκευή νέου γηπέδου στον Ρέντη

Ακόμα ένα πλάνο κατασκευής νέου γηπέδου στον Ρέντη

Η μακέτα που έγινε πραγματικότητα το 2004