Το μίσος των Γερμανών για τη Λειψία είναι δεδομένο. Ο τρόπος που την υποδέχονται σε όλες τις εντός συνόρων υποχρεώσεις της «μαρτυρά»… του τίτλου το αληθές. Εξίσου δεδομένος είναι όμως και ο εξής παράγοντας: Tα αγωνιστικά κατορθώματα των «ταύρων» πρέπει να αποτελέσουν παράδειγμα για την πλειοψηφία των συλλόγων της Μπουντεσλίγκα.
Η ομάδα της «Red Bull»
ήρθε για να μείνει. Το διάστημα που βρίσκεται στο προσκήνιο είναι πλέον αρκετό
για να αφαιρέσουμε τη λέξη «φούσκα» δίπλα από το όνομά της. Πέμπτη συνεχόμενη
χρονιά στην Μπουντεσλίγκα, τέταρτη σερί σε ευρωπαϊκές διοργανώσεις και
εμφανίσεις σε επίπεδο Champions League που θα ζήλευαν όλες οι ομάδες της Γερμανίας, πλην των
Μπάγερν-Ντόρτμουντ. Γιατί όμως συντηρείται αυτή η -εντός συνόρων- απύθμενη
απέχθεια στο άκουσμα του ονόματος «Leipzig»;
ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΠΗΡΑΝ ΑΛΛΙΩΣ…
Το 2009 ο Αυστριακός επενδυτής και ιδιοκτήτης της «Red Bull», Νίτριχ Μάτεσιτζ,
έχοντας καταγράψει αρκετές ανεπιτυχείς απόπειρες αγοράς συλλόγου στη Γερμανία,
καταφέρνει τελικά να αποκτήσει τα δικαιώματα της Μάρκρανστεντ έναντι του ποσού
των 350 χιλιάδων ευρώ.
Ο σύλλογος συμμετέχει την περίοδο εκείνη στην πέμπτη κατηγορία,
μετονομάζεται σε «RasenBallspot Leipzig»
για να… θυμίζει την «Red Bull»,
η οποία δεν δικαιούτο να δώσει το όνομά της στην ομάδα διότι η γερμανική
ποδοσφαιρική ομοσπονδία απαγορεύει την εμπορική ονοματοδοσία σε ποδοσφαιρικά σωματεία.
Έδρα του συλλόγου γίνεται το «Zentralstadion», το οποίο είχε
ανακαινιστεί για τις ανάγκες του Μουντιάλ που διεξήχθη στη χώρα το 2006. Το
γήπεδο όπως καταλάβατε… δεν τη γλίτωσε και μετονομάστηκε σε «Red Bull Arena».
Γιατί όμως έκανε αυτή την επιχειρηματική κίνηση ο Μάτεσιτζ; Πολύ
απλά, διότι η Λειψία αποτελούσε και αποτελεί το βιομηχανικό κέντρο της Ανατολικής
Γερμανίας. Πρόκειται για την πόλη με τον μεγαλύτερο δείκτη ανάπτυξης, στην
οποία έχουν επενδύσει εταιρείες-κολοσσοί όπως οι Porsche, BMW και Amazon.
Όλα καλά μέχρι εδώ. Το πρόβλημα έγκειται ωστόσο στο γεγονός
ότι στη Γερμανία οι ποδοσφαιρικές ομάδες διοικούνται από τα μέλη τους ή από γερμανικές
εταιρείες, με κλασσικότερα παραδείγματα αυτά των Bayer (Λεβερκούζεν) και Volkswagen (Βόλφσμπουργκ). Ο
Μάτεσιτζ και τα υπόλοιπα 17 διοικητικά στελέχη της Λειψίας δεν πληρούν τα… δημοκρατικά
κριτήρια της λαϊκής βάσης ενώ η «Red Bull» δεν είναι γερμανική εταιρεία. Συνεπώς, ξεκινάμε στραβά…
ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΞΕΠΕΡΑΣΑΝ ΤΑ ΟΡΙΑ
Η ομάδα αρχίζει την ξέφρενη πορεία της και από την πέμπτη κατηγορία
καταφέρνει τη σεζόν 2016-17 να κάνει ντεμπούτο στην Μπουντεσλίγκα. Γίνεται όμως
ταυτόχρονα η πρώτη που τα καταφέρνει με ξένο επενδυτή. Η Λειψία καταχωρείται
στη συνείδηση του κόσμου ως η ομάδα-αναψυκτικό που καταστρέφει την παράδοση.
Στα πρώτα χρόνια, η ατμόσφαιρα είναι εχθρική σε κάθε γήπεδο.
Το 2014, σε αναμέτρηση Ουνιόν-Λειψία, οι φίλοι των γηπεδούχων μοιράζουν
φυλλάδια έξω από το γήπεδο με σύνθημα «Η κουτλούρα σβήνει στη Λειψία».
Με την έναρξη του ματς, 20.000 μαυροφορεμένοι φίλοι της ομάδας του Βερολίνου
κράτησαν 15 λεπτών σιγή…
Χαρακτηριστικό και το παράδειγμα του 2016 στην έδρα της Ντινάμο
Δρέσδης για το Κύπελλο, όπου οπαδοί πέταξαν ακόμα και κεφάλι ταύρου πίσω από την
εστία των φιλοξενούμενων…
Αποκορύφωμα όλων των ανωτέρω είναι φυσικά η έρευνα που δημοσιοποίησε
τον Αύγουστο του 2015 το Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο του Μπράουνσβαϊγκ. Σε μια
περίοδο δηλαδή που δεν είχε ανέβει ακόμα στην Μπουντεσλίγκα, η Λειψία αποκτά
επίσημα τον τίτλο της πιο μισητής ομάδας στη Γερμανία!
ΣΤΟ ΓΗΠΕΔΟ ΕΙΝΑΙ ΣΥΜΠΕΘΑΣΤΑΤΗ
Αρκετοί είναι αυτοί που θα σταθούν στα ανωτέρω αλλά κανείς δεν
μπορεί να παραβλέψει το γεγονός ότι η Λειψία έχει κερδίσει το ποδοσφαιρικό
κοινό της υπόλοιπης Ευρώπης αλλά και τη στήριξη των ανθρώπων που ζουν στην πόλη
της. Στην προ-covid εποχή άλλωστε τα εισιτήρια διαρκείας έκαναν φτερά σε ετήσια
βάση ενώ το γήπεδο ήταν κατάμεστο σε κάθε ματς.
Η περυσινή πορεία ως τα ημιτελικά του Champions League, η παγίωση της τρίτης
θέσης του γερμανικού ποδοσφαίρου αλλά και η προώθηση «αστέρων» όπως οι Γιόσουα
Κίμιχ (Μπάγερν Μονάχου) και Τίμο Βέρνερ (Τσέλσι) αποτελούν χωρίς αμφιβολία… «λαμπερά»
επιτεύγματα.
Μέσα από το υπερσύγχρονο-ιδιόκτητο προπονητικό κέντρο, ο
σύλλογος παρέχει στον 33χρονο Γιούλιαν Νάγκελσμαν τη δυνατότητα να εργαστεί σε
ένα άκρως επαγγελματικό περιβάλλον για να φτάσει στην επίτευξη των στόχων.
Πρόκειται για τον δεύτερο νεότερο προπονητή στην ιστορία της
Μπουντεσλίγκα, αφού έκανε ντεμπούτο σε ηλικία 28 ετών ως κόουτς της Χόφενχαϊμ
αλλά και τον πρώτο που κατάφερε να φτάσει στην ηλικία των 33 ως τους τέσσερις της
κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης…
Μπορεί λοιπόν οι «ταύροι» να υστερούν στον τομέα της παράδοσης, αλλά έχουν αποκτήσει τη δική τους θέση στο «σήμερα» του αθλήματος ενώ το μέλλον προβλέπεται ευοίωνο. Είτε μας αρέσει είτε όχι, η νέα εποχή του ποδοσφαίρου ευνοεί τέτοιου είδους πρότζεκτ. Καθρέφτης είναι το γήπεδο και σε αυτό η Λειψία μοιάζει ιδιαίτερα ρομαντική…